Bilir misin

Başlar bir nidayla sesi zamanın,

Ömre konulur beyaz kundağın,

Emmeye başlar sütü dudağın,

Yol denilir ustam buna, sen bilir misin?

İlk adımı atmaya başlar ayağın,

Takılacağın duraklara güler merakın

Henüz uzakken ayağına firâkın

Düş denir ustam buna, sen bilir misin?

Üzerine giydirirler önlüğü okul yakın

Yürüyeceğin yolun sonu şimdilik hayatın

Bir görevi var bilemez ki her nebâtatın

Çocuk denir ustam buna, sen bilir misin?

Gençlik öper yüzünden, sen istemeden canan

Sarılır hasretle, neşeyle dört bir yanından

Yaşamak nedir, gayen nedir eğer anlamışsan

Şuur denir ustam buna, sen bilir misin?

Tekiniyle, tekinsizliğiyle akar zamanın,

Üzerinde yürürken haylaz, şımarık dünyanın

Derdine deva olan her bir nevânın

Dost derler adına ustam, sen bilir misin?

Çıkar yolların bazen belirsizliğe,

Kulak verir düşüncelerin sessizliğe,

İstemeden geçirilen çaresizliğe,

Dert denir ustam, sen bilir misin?

Açılır her derdinde gönlün Rahmana,

Bırakılmışsın işte dünyada imtihana

Her daim koymalısın cûrüme imtina

İnanç denir ustam buna, sen bilir misin?

Ayaklar dokunur avluya, gözler ırakta

Kundaktaki ömür, topraktaki durakta

Gül ya da kül olmak ihlas vasfında,

İmtihan denir ustam buna, sen bilir misin?

Almışken öğüdümü yürek sızımdan,

Garipseme kışımı, soğuk yazımdan,

Dökmüşümdür mısraya fâil yazımdan,

Hayat denir buna ustam, sen bilir misin?