Billurlar Kırılmasın

Billurlar Kırılmasın

Bir mübarek yolculuk Gül yüzlüyle Enceşe,
Pek suratlı develer Enceşe'de pür neşe.

Hızlanınca develer sessizce nefeslendi,
Endişeli bir dille Enceşe'ye seslendi,

Ey Enceşe dikkat et billurlar kırılmasın,
Bu ne müthiş iltifat duyup ta nur olmasın.

Ben olsaydım Enceşe seyretseydim doyunca,
Sevdalarım sızladı muhabbeti duyunca.

Ne Hale'nin sesiyim ne Fatmanın kölesi,
Mücrim garip ümmetim Ey merhamet elçisi.

Üseyd olup kokunu alamadım çöllerde,
Gül kokunu aradım rüyalarda güllerde.

Can hırkanı kokladım karşıma çıktı yekten,
O ne müthiş hakikat her kokudan her renkten.

Her zerrede sen varsın sen ölmedin yaşarsın,
Ki kalp gözüm kör olmuş gözlerimde yaşarsın.

Hattab oğlu ağladı Kayserler lüks içinde,
Ankebut'u anlattın edepli bir biçimde.

Kalakaldım titredim düşündüm Kayserleri,
Kıpkızıla boyadık kayser sardı her yeri.

Gözyaşınla boyandı Zeyd muhteşem şehitlik,
Evlatlığın eyledin nişanesi seyitlik.

Ey gül yüzlü efendim Zeyd gitti ben varım,
Yağmaladım hayatı şefaatsiz yanarım.

29.08.06 Bursa
Bu şiirin hikâyesi
_______________________________________

Billurlar kırılmasın...

Bir yolculuk sırasında Enceşe isimli bir arkadaşı develerin önünde, daha hızlı yürümeleri için şarkı söyleyerek tempo tutmaktadır. Şarkı hızlanır, tempo yükselir ve develerin sürati artar. Develerin üzerinde bulunan hanımlar için endişeye kapılan Efendimiz (sav) Enceşe'ye seslenir:
-' Enceşe dikkat et, billurlar kırılmasın... :)