Bilmiyorsun

Kırılıyorsun.
Her değer verip "oldu" zannettiğinde.
İzin veriyorsun her defasında,
Olmaz dediklerine...

Hayat bitene kadar şu iki gözün,
Sadece bir yüzü bulana kadar aramaktan vazgeçer.
Sicilinde bir numaralı suçludur sevdiğin.
O nedenle ne kalpteki dört mevsim,
Ne de hayattaki son ismin önemlidir.

Aşklar yüreklerde soğuk ve yağışlı geçiyor.
Kırılacağını bildiğin yerden kaçarken,
Doluya yakalınıyosun.
Arkadaş, kırılıyorsun!
Ruhundan bin parça olmuş,
Binbirinde de aynı surete bölünmüş oluyorsun...

İçimde bir ben daha var, benim bilmediğim.
Yaşayan bir ben var, birinin içinde.
Ve benim içimde, yalnız sen yaşanıyorsun.
Ve bunu bilmiyorsun.

18 Nisan 2012 200 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar (5)
  • 13 yıl önce

    ''Doluya yakalınıyosun. Arkadaş, kırılıyorsun!''

    Arkadaş,

    ''Ruhundan bin parça olmuş, Binbirinde de aynı surete bölünmüş oluyorsun...''

    Öyle ya...

    Şiirin sesi etkili, çok güzeldi... Duygusu su gibi..

    Meleğim sevgilerimle.

  • 13 yıl önce

    "Bütün meslekler insan ruhunu kemirip durur. Bir tanesi hariç: Şairlik" demişti Charles Baudelaire... Yorumlarınız beni onurlandırdı... Teşekkür ederim :) :) Saygılar...

  • 13 yıl önce

    samimi içten hoş ve güzel kalemine sağlık

  • 13 yıl önce

    gönlüne sağlık değerli kardeşim,içtendi 👍😙👍

  • 13 yıl önce

    bilindik sonlardan,hüzün ve hayal kırıklığı.samimi dizeler...teşekkürler şaire