Bir Aşk Hikayesi

Bir gülümseyişin aşktır
Ayı kıskandırır gecelerde
Gönlümde yakamozlar ışıldar
Sen gülüm
Süzülünce gözlerimde
Yokluğun
Yıldızlara vedadır
Karanlığım
Sensizliğin acı tadıdır
Ellerinden tuttuğumda
Sarhoşluk sarardı kalbimi
İlk heyecan aşkıyla
Sarsıldım...

Günlere hüzün çöktü
Vuslatın aysberglerinde
Aşkın ama gözleri açıldı

Prensin değildim artık
Hayallerini süsleyen beyaz atlı
Sen ise kanatlarını soyunmuştun
İnsandın düpedüz
Meleğim değildin gecelerimi süsleyen

Gülümseyişin ayı kıskandırırdı
Şimdi ise beni kıskandırır

Aşktan körelen gözlerle moderndim
Başkası yoktu
Sen vardın yalnızca
Ve sana varırdı her yol
Seni kıskanmazdım hiçbir şeyden
Çünkü
Yalnızca sen vardın
Şimdi o kiraz dudakların
Acı badem gibi yakmakta

Kıskanç bir sevgili oldum
İlkelliği giyinmiş zamane

Aşk vuslatı olmayan
Çile dolu bir yolmuş
Hasretin girdabında boğulan
Her aşık sonsuza değin yanarmış

Kavuşan tenlerin gizeminde
Sevişemezse ruhlar
Bedenlerin sessizliğinde
Raks edemezse aşk dillerde
Kuruyuverir sevda pınarı
Bir baykuşun esrarlı ötüşünde