Bir Aşkın Ömrü

Sevgilim...
Ne güzelde başlamıştık seninle
İlk önce utandık birbirimizden
Sen bana daha önceki aşklarımı sordun
Ben ise utandığım için anlatamadım.
Hep boşver dedim...

Beraberliğimiz mutlu sürdü önceleri
Ortak dostlarımız şaşırdı beraberliğimize
Eski dostlar bizi yakıştırdı birbirimize
Sahip çıkın dediler saf sevginize
Gurur duyduk aşkımızla ve kalplerimizle
Söz verdik herkese...

Sana çok bağlanmıştım canım
Sensiz nefes almak bile zor geliyordu
Gözlerini görmediğimde donuyordu kanım
Boşa geçiyordu sen olmayınca hayatım
Ölürüm demiştim sensiz...

Zaman geldi geçiyor dedik
Hasret biter diye ümîd ettik
Sonunda evlenmeye karar verdik
Kaçmayı bile göze aldık
Bu kararda ortaktık...

Sen yok oldun bir anda ortalıktan
Kimsenin haberi yoktu nerede olduğundan
Ulaşmak için koştum sana her yoldan
Vazgeçtim yemeden içmeden ve uykumdan
Sensizken kopuyorum yaşamaktan
Geldin sonunda yanıma...

Hemde eskisinden daha güzeldin
Seni ne kadar özledimi bile farketmedin
Aşksız sanki bir yabancı gibiydin
Bana sadece iki kelime söyleyip gittin
Ayrılmalıyız hoşçakal...
Bu kadardı bana olan sevdan
Yalanmış seninle olan ve yaşanan
Hani sana söz vermiştim ya Ey canân
Sensiz ölürüm diye...

Bana söylediğin iki kelime kulaklarımda
Senden aldığım hediyeler kollarımda
Yaşadığım ömrüm gözyaşlarımda
İntikamım sonra alınacak
Yaralı gönlüm şuan yasta...

Nefretimi dağlardan attım
Gözyaşlarımı aldım denizde boğdum
Duygularımı çöllerde yalnız bıraktım
Tek kaldım ama sensiz savaştım
Ne yaparsam yapayım bitanem
Ben seni asla ama asla unutamadım...