Bir Ateş Böceğinin Düşü...

bir ateş böceğinin düş'ünde yaşandı hikayemiz
adı konmamış bir sevdaydık
ateş böceği kadar parlak ve temiz...
gökyüzünde yıldızlar yerine,
umutlarımıza uzandı ellerimiz...
ne dünyada olup bitenden haberdardık
ne de aşktan başka birşey gördü gözlerimiz
adı konmamış bir sevdaydık
ve öyle kaldık!
kimbilir,
belki gün gelir buluşuruz bir yerlerde
yarım kalan hayallerimize,
doğmamış gerçekler ekleriz,
gönlümüz yettiğince...
bir ateş böceğinin düş'ünde yaşandı hikayemiz
adı konmamış bir sevdaydık
küçük bir yalandan,
soğudu yüreklerimiz
şimdiyse yalanlar yerine,
yalnızlığa sarıldı bedenlerimiz
oysa ki biz,
ne umutlar ekmiştik fakirin ekmeğine
yalanın bir hecesi bile dolaşmazken dilimizde
dağılıp parçalandık, yersiz şüphelerimizle...
adı konmamış bir sevdaydık,
ve öylece kalakaldık!