Bir Avuç Su Serinliği

Şimdi gerçeğe sığınmış bir serçenin gözyaşları düşüyordu rüzgarın yelesine..




Ansızın uyanan pazarın soğuk yüzünde ıslanıyordu yeti
Riyakârlığı ıslıklı bir geçmişin meftunluğuna yürüyordu
Atardamarlarından uzanarak al al..






İzbe iğretiliğin çanağından boy veriyordu o bildiğin uğultu
Ve her yanılgıya ses verince kem arzu
Bir daha lanetlenir gecenin dudağında
Yusuf'u gösterirken mavilerin yüzünde
Aldanıyordu gece c/esaretiyle.


Oysa
Ne yunusun sadakati dinmişti sinesinde
Ne yusuf'un ak sureti sinmişti suretine
Pimi çekilmiş bir rüzgârdı hüzünlerle dağlanan
Bedeller ödenirken başka dallarda yaprağa konan...




Nedenini bilmediğin sarhoşluğunda yanılgıların
Çok fena düşüşlerin...





Bin bir ihtişamla süslediği mutsuzluğunun
Ayak dibine çökmüş haramisidir yazgın
Kederin gözyaşına tutsak çatlak sestir mütemadi kanayan
Şöhreti gönüllerle aşiyan, mısra mısra ağlatan
Güle tacı ikram eden yahşidir.
Zemheriyi kor eyleyen muhabbet
Bülbüle çileli ebcet
Nehirleri bentleriyle çeviren
Sevgiyi kirli suya çöktüren
Şefaatsiz dualara soyunan mubah
Unuttuğu vicdanında padişah
Hüzne sözcükler değdiren sıfat
Ellerinde kerameti zanaat
Sana ?ömür' diyorlar ,sana alın yazısı,sana zulüm diyorlar
Yıkılsın şanın
Bitmedi mi çağlayanlarda doyumsuzluğun
Denizlerde mehtaba duruluşun
Bitsin bu zamana astığın oyun
Silinsin ruhun...




Ey ömür!
Söndür ışıklarımı
Tükendi muradın
Al ıslak çehremi
Mabedine göm beni
Kalmadı doğruluk
Kalmadı bahara namzet...




Bir avuç suya istinaden ,
sustuklarımızdır bazen dillenişimiz.
Ömrünüzün küllerinden doğan zümrüdü anka kuşlarına sırt dayanmışlığının hayal kırıklığıyla belki de bir avuç suyu okyanus sanmamızla bahanemize girmiştir selamsız kelam..
Şiire yaren ,kanayan, kanatan neştere armağan çığlıksız dillenişlerdir...ağlayamayan...