Bir Ayrılık Sabahı...

bir sabah erken uyandım
yüreğimde bir sızı
daha önce hiç hissetmediğim bir ağrı
güneş eşlik etti bana

attım kendimi yollara
yollar yürü yürü bitmiyor
doldu gözler ağlıyor

bir iki adım gibi gözüken yollar
zaman ilerledikçe bitmiyor

şimdide yağmur çişeliyor
çiçeklerin üzerine damla damla

yanına gelmek için ilk kez can atmıyor bu yürek
ilk kez kendini kasıyor
yağmurlu havada geliyorum sana
bak bulutlar anlamış olayları
ağlıyorlar halimize

saatler geçmiş yürürken
sabahın erken saatlerinde
yanındayım işte

BİTMELİ sevgli nasıl derim sana
heyecanla bakarken suratıma

çok geçmeden başladım açılmaya
bitmeli dedim birden bire
gözlerim bakamıyordu gözlerine

hoşçakal diye kalktım yanından
son kez dönüp bakmadan
dayanamazdı bu beden
ağlayan gözlerini bırakıp gidemezdi

havada hala yağmur var
dört biryanı sarmış ayrılık kokusu
bulutlar ağlar ben ağlarım

bir ayrılık sabahı
havada hüzün yürekte hüzün
üç kişi ağlamaklı
sen ben ve bulutlar

bir ayrılık sabahı
tek aklımda kalan

bir ayrılık sabahı
ellerimi yarı yolda geri çektiğim

bir ayrılık sabahı
sadece önemi bu benim için...