Bir Bakışın Açlığıyla Ölüyorum

yine dargın çimenler bu bahar
ağır ağır sallanır rüzgarla gece
okşanmaz artık parmaklarım
yalınayak gezsem de üstünde
mevsimler sıra sıra geçti ömrümden
ne sen geldin ne haberin gittiğin yerden
ayrılıktı adı bir zaman şimdi yürek yanıklarım
görünmez sessiz sessiz yanarken her bir yanım
artık bir bakışın açlığıyla ölüyorum
diri diri gömülürcesine çaresiz
her dokunduğum hayal yok oldu
umutlar feleğin sofrasından nasipsiz
artık ne bakışın hayali
ne tebessüm uzaktan ne de naz
bu son olsun ne olur ey yar
son ayrılık mevsimi bu son yaz