Bir Bardak Suda Kopardığın Yalnızlığım Korkma Yalnız Değilsin

Ben seni unutmak için sevmedim ki dün !
Neden ?
bügün,
yokluğun içimde kızılca kor..?
...../
Aklıma gelmezdi..
yıllar önce
el sallarken,
gecenin karanlığında yokluğuna..

Ne yalan söyliyeyim !
Belkide;
bu kadar umursamazdım,
terk edip giderken,
usulca ,
bir bardak suda kopardığın fırtınadaki yalnızlığımı.
.../
Ne yalan söyliyeyim !
O an !
işte O an !
sana..
Gitme !
Dur derdim ..!
Gitme !
Ne olur !
Biraz daha yanımda kal...

yada:
bir başka deyişle,
giderken,
deseydin adın bundan kalbimin sol yanı..
Dostunu düşmanını iyi tanı..
O an !
belkide
sana
Dur gitme diyecektim...

ve sen;
sonunda,
Gittin !
gidiş o gidiş..!
Bir daha,
arayıp , sormadın !
Şimdi ne olur susma konuş ..
yada;
kazara, bir otobüs yolculuğunda,
bu şiiri okurken,
ben duymam korkma..!
senden çok uzaklardayım..
haydi...!
unuttum de !
aramam de !
sormam de !
de.. işte..!
lanet olsun de...!
birşeyler de,
de ki...

Bende içimdeki,
yıllardır her gece tuttuğum,
ayrılığının hediyesi olan,
sigaramdan son bir nefes daha çekip,
üç beş nöbetlerinden sonsuza dek kurtulayım...


Çobandan sevgilerle... Ş.urfadan Falezlere selam...!