Bir Bilsen ki Yar

Düşen yapraklar gibi soluyorsun içimde
Her sözün yağmur damlası gibi
düştüğü yerde kuruyor
Bakışların çığ gibi düşüyor çocukluğuma

Esen rüzgarların
sonbahar hüznünü saçlarında biriktirip
güneşi görmesi gibi
uzun bir yolculukta buldum seni

Mevsimler renk değiştiriyor gözlerinde
İlkbaharın sevincinde açan çiçekler,
kirpiklerinde yorgun düşüyor ağlamaktan

Sönüyor şafağının kızıllığında yanan ellerin
Eteklerinde biriken onca gözyasın,
sebepsizce düsüyor
binlerce yağmur damlasının içine

Umutsuzluğun teslimiyetinde
baharı son kez üzerinde taşıyan
bir bulut oluyorsun
Sonrasında kıyıları olmayan bir deniz
veya bir turna sürüsü..
Ardından gözyaşı ve yağmur olup
kayıp düşüyorsun parmak uçlarımdan

Nerdesin? diye bile sormuyorum.

Gidişinle günahkar kullarını terkeden
asiliğini haykıramayan bir tanrı oluyorum.
Duygularım gece baskınlarında
tutuklanıyor zebanilerce..

Münzevi bir hayatı seçiyorum giderek
Ruhum budist bir tapınakta
ibadete koyuluyor yeniden
İçimdeki şeytan öfkeden kudurmuş olmalı
durmadan kendini taşlıyor

Her şeyle birlikte
başa dönüyorum yeniden..

Hatırlayarak unutuyorum seni
Unutarak daha iyi hatırlıyorum.

Beni bıraktığın yerde
sen saçlarına dolanan hüzünlü bir şarkıyı
geçeye taşıyorken yar;
Bir bilsen
ben sabahın uyanan o vakitsiz ayazında
ayakkabı boyayan çocuklarla birlikte
nasılda firar ediyorum hayatın içinden..

Bir bilsen ki yar
Kaçarak
Büyümemiş güzel kızların çeyizleriyle birlikte,
en güzel düşlerini çalarak
nasıl da yırtıyoruz bugünden
Yarını düşünmeden nasıl da kaçıyoruz her şeyden..

Her geçen gün
biraz daha unutuyorum seni sevgili
Uzaklardan gelen
eski bir şarkının kırık dökük notaları ile
mızrabı hüznü çalan tanrısal bir musikinin sesinde
aşka soyunup,
tekedilmişliğin koynunda her geçen gün
biraz daha unutuyorum seni sevgili..

Geçiyorum içinden hayatın
ve her şeyin içinden bir nehir gibi
Sisli bir geceye akıyorum sanki..

Yokluğuna dem vurup
karanlık bir kuyuda ansızın kendimi
dört tarafı geceyle çevrilmiş
bir yalnızlık içinde bulduğum vakit,
Sen giderek bir hayale dönüşüyordun gözümde sevgili
Yüzün silinmiş bir filmin görüntüsü gibi
ara ara beliriyordu zihnimde..

Uzaklaştıkça sen
Unutup seni ve kendimi,
Ömrümün tüm yaşanmışlıklarını bırakarak seninle
Kimsesizliğimin derinliklerinde,
kendisine ve tarihine yabancılaşan bir denizin
suları gibi an be an

Senin

Yokluğuna Yabancılaşıyordum Sevgili..

(ömrümün sebebi)