Bir Çift Yabancı Göz

Bütün mevsimlerin en günahkârını yaşarken sen,
Ben kendi ikliminden kovulmuş olan
o son yağmurlarda ıslanıyorum şimdi.
Yalnızlığımın berduşluğuna kafa tutarak,
Hüznümü içiyorum
gözbebeklerimin karanlığından.

İmkânsızlıkların aksini yaşamak için,
Çok geç artık.
Saatlerce sızlanmakta
Karanlığa hüküm giymiş bedenim.
Sana yolladığım umut ışıklarımsa
yollardaki mahçup ve utangaç
sokak lambaları gibi
bir bir sönmekte.

Yabancısı olduğum bu şehrin seyrine dalarken
Üzerimdeki karanlık gece ansızın
İçimdeki bir nefeslik sigara dumanı oluyor.

Yokluğunda,
Düş maviliklerinde üşüyorum
ve
her adımımda
dalgalara kanat çırpan turnaların masumiyetliği
dokunuyor ruhuma,

Karanlığa saplanan bakışlarım ise,
Bozuyor gecenin sessizliğini
Üşüyen martı çığlıklarıyla.

Gözyaşlarını bıraktığın yerde
Avuçlarım toprağa sarılıyor,
Suskun bir fasıl gibi
Hüznün son demine bırakıyorum kendimi.

O anda ruhumu çekip bedenimden
Parmak uçlarımda soğuturken ikimizi
Kayıp düşüyoruz
İmkânsızlıkların koynuna yatarak

Ve

Düşlerinin teslimiyetindeyken sen
Ay bulutlara düşürüyor yakın gölgesini
Donuk gözlerim ise,
Hala yabancısı olduğum bu şehrin
seyrinde

Oysa;

Tenindeki son dokunuşlarım anlatıyordu,
herkese bıraktığın o soysuz güzelliğinin
Sana ait olmadığını ama; hala

Hala Acemisi olduğum
bu şehrin sokaklarında
karşılaştığım bütün bakışlardan kaçıp,

yabancısı olduğum bir çift gözü arıyorum..


Gürcan SÜTÇÜ & Ayşe BAYHAN