Bir Dala Konmak İster

Dalarken geçmişimin derin muhabbetine

Doymadı bu aç gönlüm geriye dönmek ister

Saf temiz berrak gençlik yük sundu sepetine

Neden şimdi zamansız kenarda inmek ister

Güneş aynı doğuyor ay ise mehtabında

Yıldızlar sıralanmış zikir var hitabında

Mevlam ölüm var dedi o kutsal kitabında

Nefsi bağlar beşeri kuytuda sinmek ister

Bir ömür yetmedi mi Dünya işlerimize

Aldattı bizi hayat girdi düşlerimize

Nice dertler yükledik akan yaşlarımıza

Kurudumu pınarı biçare dinmek ister

Yavuzoğlu boşuna yorma kapat çeneni

Çöpe atmış kabul et geçen her bir seneni

Bu devran görmüş değil gidip geri döneni

Uçurduğun bu ömür bir dala konmak ister