Bir Deniz Kenarı Hüznü

Nedir bu halim böyle
Ruhumu kerpetenle acıtan kimin eli
Dolunay az önce yükseldi tepeden
Ama ışığı yok beni karanlıktan alacak
Sen aklımdasın
Bu mu acıtan yüreğimi
Değil mi ki?
Anlamaya çalışıyorum,dinliyorum kendimi
Bir yudum daha aldım şişeden
Bir derin nefes daha ciğerlerimde
Ve bir tane daha uzun soluk
Dinmiyor mengenelerin hıncı, bitmiyor
Sıktıkça sıkıyor bedenimi
Halbuki dolunay çocukça gülümserken bana
Benim elim başımdan inmiyor
Yorgunum
Ağlama hissi burnuma dizilmiş bekliyor
İşaret gelecek diye göz pınarlarından
Bir ağlasam şöyle bir haykırsam
Önümde duran Körfeze
Belki mengeneler insafa gelecek
Gevşetecek bağlarını
Bir yudum daha şişeden yudumladım
Bu sefer çokça, ağzımdan döküldü üstüme başıma
Ya medet dedim dibindeki son damlaya da
Nafile
İşte akıyor yaşlarım
Hıçkırıklarım karışıyor bağırmalarıma
İsyanın,küfrün biri bin para
Yıkılışıma bakarken anlıyorum
Kaldım sadece ben bana.