..bir Ekim Ayında Başlayanlara..

bir ekim ayının yağmurlarıyla beraber
ıslanmaya başlıyordu kalplerimiz..
sonra bir ocak ayında baktık ki
sırılsıklam olmuş bedenlerimiz..
sonra sevgimizin bir damlası
birkaç hücremizi ısıtırken,
ufacık bir aşk aleviyle
terlemeye başladı tenlerimiz..

kim derdi ki mutluluktan gülen
o ışıl ışıl gözler
bütün karanlıkların aydınlandığı gözler;
gün gelecek yağmurlarının yangınlarıyla buğulanacak,
ve aydın,ve mutlu günler geride kalacak..
düşünmesi bile içleri kanatırdı..
o aşk ateşiyle ter atan tenlerin,
buz tutacağını hangi akıl alırdı..

gideni özlemek,kalanın sevgiden tek karı olsa gerek..
yoksa tek karı olmaya mecbur kalmış
bir sürü zararı mı demet demet
nereden bilirdim;
o aydınlığı bulduğum kara gözlerin,
bir gün aydınlıklarımı karartacak
nerden bilirdim ki;
bana verdiğin ders,
tek zayıfım olup yıllarıma sebep olacak..

neredesin şimdi..
hangi elden,hangi dilden
sevgi yüklemektesin?
ben hala benim için akan
birkaç damla kanına bulanmış avuçlarında
ölmeyi hayal ederken,
hala kalbimin seni düşünürken akıttığı yaşlar;
şu koca İstanbul'a yağmur olup yağarken
sen!!!
yazıklar olsun dememi bekleme sana..
sana yazık olmuşsa,yazık kere yazık olmuştur bana..