Bir El Var Uzaklardan

bir el var uzaklardan,

gözükmesi gerektiği kadar gözüken

yanımda olsa da bir türlü elimle kavusmayan

bir yıldız dogdu buaralar,

tek ışığım olmuş misalii, kendinden parçalar veriyor,belki de benliğimdeki yapbozu tamamlamaya

gözlerimin ulaşabilceği nokatada ki bir varlıkken melek olup uçuyor

bazen gözlerini istiyorum gözlerime bakarken.

yüreğimdem bir kuş uçursam ,gökyüzüne salsam,

ağlar o kuş yukarıda sana kavuşamayan benin hikayesini taşırken

bazen insan düşünemezmiş,sadece hayal edermiş,

hayallerime ne de çabuk girdin sen,ufak sarayda ki periler misali.

hangi çiçek anlatıyo seni,

papatya kadar masum,yada gül kadar arzulu,lale kadar samimi,kardelen kadar azimli,

yok sen çiçek değilsin ki onlar senden türemiş sanki

hani bazen düşünürya insan gökyüzünden bir yıldız tutar

ve bu benim der işte ben de seni tuttum gökyüzü kadar uzak olsanda sen benimsin artık

boş bir odada kalmış mahkum gibi,

yanıma gelecek ilk ziyaretçiyi bekliorum,senden başkasını da kabul etmiyorum

neden bu kadar ulaşılmassın,nerdesin

,nasılsın,yaşıyormusun,yoksa bana bugünlerde rüyalar mı anlatıosun

gözlerimi kapadığım her an karşımda sen ,

gözlerinin içindeki, gözlerimi hayal ederken,

açınca kaybolcaksa eğer ben açmıçam artık gözlerimi

şarkılar, şiirler , besteler, hersery sana yazılmış sanki her sözde neden sen varsın..

sanki sen tek modelsin bu mankenler dünyasında