Bir Elif Miktarı Sûkut

Bizi

Eli bağrında

Doğum sancısı çeken bir annenin

Özlemi ile

Göz hizasında bekler şimdi vuslat

Mızrağını gerip

Haince ve zalimce

Pusuya durmuş olsa da hâsret

Heybesinde aşkı taşıyanların emeği

Zayi olmayacak elbet

Kına kokulu tazelerin saçlarında

Efil efil

Yeniden filizlenecek aşk

Hüzün çiği düşmüş sabahlarda

Tan utangaç yüzüyle

Yeniden ağarırken

Meftunu olduğumuz günler

Pervazlarında gayr-ı ihtiyari

Naralar büyütecek

Umuda dair

Dağların ardında b'aşka hayat var

Diyenlere inanıp

Dört nala koşmak istesekte

Bir cami avlusunda

Yüreğimizden derdest edileceğiz ansızın

Bir köy çeşmesinden içeceğiz ayalarından sabr-ı

Ve yer sofrasına diz kırıp

Ekmek kırıntılarını

Öpüp okşarken

Şükredeceğiz

İlk kez vurulmuşluğumuza

Toprağa tohumlar serpeceğiz

Dört mevsim bıkıp usanmadan

Zeytin ağaçları dikeceğiz

İncir ile kol kola

İğde kokulu bahçelerde

Ateş böcekleri dans ederken

Seyrüsefere duracağız

Aşekânın efzun dallarında

Biz gideceğiz

Aşk kalacak

Ardımızda

Hırkamızı giyinip and içmiş nice maşuklar

Hasıl-ı

Herşeyden biraz

Bizden

Çokça birseyler bulacak bu çağ

İki el

İki dua

İki âmin

Ve bir "kün"

Bizi bekliyor olacak

Geçmiş ve gelecek arasında

Simdi bize düşen

Bir elif miktarı sükût olsa da

Birgün "İllâ"

Liyakat -