Bir Gerçek Dost Isterdim

Sanki, hemen en kenarındayım
Dibi görünmeyen,
Derin bir uçurumun,
Titreyen ayak parmaklarımın
Ucundayım...
Ve hani bir yel esse,
Şöyle hafif bir yel,
Düşeceğim aşağılara,
Kuru birr yaprak misali.

Bir dost isterdim,
Haydi posttan vazgeçtim,..
Bir dost, gerçek bir dost,
Bir güvenilir sadık hayat yoldaşı,
Bir dert ortağı sırdaş...
Ayak bileğimden kavrayacak,
''Kal'' diyecek,''Sana muhtacım !''
Ve beni bu uçurumdan kurtaracak...

Neden yok öyle biri acaba hayatımda diyorum,
Kendi kendime...
Öyle birinin özlemi ile
Gözlerim doluyor,
Kalbim buruluyor,
Canım sıkılıyor.

Karşımda güneş,
Kıpkızıl ışıklarıyla,
Güne veda etmekte...
Yarınlar olacak mı acaba?
Yeniden güneşi görebilecek miyim?
Bilemiyorum...
Öyle karışık kafam,
Fikir üretemiyor artık..

Ben istemedim ki Tanrıdan,
Yalnızlığım ile yaşlanmayı !....
Hep özlem acısı çekmeyi !.
Ben istememiştim ki böyle bir hayatı !...
Kader dağıtımında,
Bir melek muhakkak yalnışlık yaptı !
Başkasınınkini bana verdi.
Yalnışlık apaçık ortada !...

Ve işte, o beklenilmeyen rüzgar esiyor,
Beklenilen dost ise ufukta bile görünmüyor !
Direnmem mümkün olmuyor,
Direnemiyorum, zaten,
Karanlık,yalnızlık,acılar,
Kaybettirmiş bana direnme gücümü...
''Aman canım, yeter artık'' diyor kalbim,
''Ne olacaksa olsun ! ''
''Olsun,da bu çile bitsin ! ''
Ve inan ki, hiç üzülmüyorum,
Uçurumdan aşağıya uçarken...