Bir Gidenin Ardından

Gündüzler uyusa da uyku bana haramdır
Saçlarınla kendimi asıyorum geceye
Gözlerine akseden belki benim karamdır
Bütün umutlarımı kaptırdım bir eceye
Aklımı lime lime doğradın; senin olsun
Koca hayata birkez uğradın; senin olsun

Ah Mehlika kendimi böyle oyalıyorum
İçimde bir ihtiyar, bir ergenle dışımda
Bazen günleri tutup, bazen kovalıyorum
Nesli tükenmiş sevda dolaşıyor başımda
Serap görmüş kervanım, faydası yok yolların
Bak gene kokusunu duydum yanık yılların

Hangi taşı kaldırsam altında izin vardır
O yüzden yalnızlığa soktum ayaklarımı
Bahar gelir yaz gelir, avuçladığım kardır
Yüzünde mi bıraktım yeşilimi sarımı
Yaprak yaprak dökülür zamandan her hatıra
Onca yılı sığdırdım artık birkaç satıra

'Benim de bir zamanlar büyük yangınım vardı
Her gün beni doğuran, her gün beni öldüren
Ölçsen alevlerini kafdağına kadardı
Kimi zaman ağlatan, kimi zaman güldüren
Bir cellada vurgundum, bir eceye mihmandım'
Ah Mehlika gözyaşı gamzeye sığar sandım

Anladım, her rüyanın düşmanı gözlerimiz
Gün ışığı vurunca gördüm duvarlarımı
Kuluçkaya yatmadan o büyük sözlerimiz
Yarımı zaman aldı, sen götürdün yarımı
Uyutamıyorum ben o yüzden geceleri
Kapanan kapıların kanı sarmış her yeri

Geceler uyusa da ben zamanı yitirdim
Sırılsıklam ıslanan bir kuş muyum Mehlika
Pencerede beklerken seneleri bitirdim
Kimseye yol vermeyen yokuş muyum Mehlika
Her geleni kapıdan kovdum senin yüzünden
Dedim; kapım kederden, duvarlarım hüzünden

Uçanların ardından bakıp kalmak kader mi,,
Ve elemek nefesi yürekteki perdede?
Tutup yaksam kendimi elden izin gider mi?
Ah erkeklik var iken şu uslanmaz serde de
Peşin sıra yürümek zor geliyor Mehlika
Ruhumu azat ettim, dur, geliyor Mehlika