Bir Gülüşün Vardı,

Bir gülüşün vardı,
senin kadar kimse bu kadar güzel gülemezdi.
Şarkı söylemek için sesin kırıksa da,
Senin kadar kimse halinden anlamazdı
namussuzca aşklara kurşun sıkılan yüreklerin.
Evet bunlar bir yana,
Dünya da kavganın bitmesi için elini uzatırdın
başkasının acısına
ve hep bir yerin acırdı bazen binlerce kilometre uzaktan bile.
Bir gülüşün yanında açardı erguvanlar,
kedim sen güldüğün sırada anne oldu gecenin bir kör vaktinde.
hayra yoruyordum senin sevdiğin şeyleri
bir ben eksik kaldım dudaklarından,
ne söylesen kabuldu
beni sevmedin sen,
dünyalı bütün insanlar kadar payıma dostluğun kaldı
bir gülüşün vardı
hep kalbimi kanatırdı