Bir Gün Belki Hayattayken

alıp seni karşıma
usulca konuşmayı isterdim
ellerin dizlerinin üstündeyken
kulağının tüylerine
sonbahar yapraklarının sesiyle
hışırdamak isterdim
ya da köpek sürüsünden kaçan bir kedi gibi
bir cevizin tepesinden
kolayıma gelirdi belki
seni sevdiğimi söylerdim
evet
seni sevdiğimi söylerdim
bir yıldız gözlerini açıp kapatırdı
sevinirlerdi
okyanusların martıları
yeryüzü ara verirdi parçalanmaya
ve faylar çatırdamayı keserlerdi
sen başlardın sözlerimi avuç avuç
kelebekler gibi toplamaya
dalgakıranlar kendilerine gelirdi
kendime gelirdim
bir sabah gözlerimi ölümsüz haberlere açtığımda
ta içine delice
delicesine gülümserdim