Bir Hayaldir Odalarımız..

Ahşap eski konağın bizlere bakan penceresinden
Kimse bakmıyor artık
Yosunlu, deniz yüzlü, narin
yaşlı taş kemerlerinden
Gittikçe ihtiyarlaşan merdivenlerinden
Şimdi kesilmiş huzur dolu ayak sesleri..

Artık ;
Kar yağar sırtına üşür
Vurur gün boyu güneş ,ateş balyozlarını /yakar duvarları için için
Alev olur kiremitlerinde eskiyen sancılar
Ay parlar hep kıskanır
Saklanır sessiz masalları odalar boyu
Yıldızlar deli kızdır bahçesinde koşturur..

Eskiyen zaman ne hoştur
Ama havuzlarına sis perdesi gibi çökmüştür sükûn
Ne su içmeye gelen serçeler ne güvercin
Ne gölgelere renk veren güller
Hani nerede
Sarmaşıklardan sarkan hanım elleri
Nede ev sahibine pervazlarında gülen kumrular
Bir gariptir , duyulur artık gecelerin sesi ..

Ve kimler bekler nöbete duran uykuyu
Rüzgâr mı taşır bedenine serin ve bir hayal korkuyu
Gelir uzaktan serin sesleri denizin
Ve bir kız kaybolmuş /hani kulaklarda çığlığı martıların
Dökerek bacalarına durmadan
Ah tahammül edilmez bir şarkıyı
Düşerken bir iç sızı hatıralarımıza
Söyler mi gökyüzünde şen martılar
Yeniden açar mı bir bulut gibi gökyüzünde salkım saçak
Uzakta bir siyah nokta kaybolan kargalar
Söyler mi kaderini yalnız konağta eskiyen taşlar..

Evet şimdi
Hep derleriz umutlarımızı yeniden
Şen olsun yeter ki şen olsun odalarında artık zaman
Ah geçmişi süsleyen bir hayal dostlar
Gelir mi yeniden o sevimli rüyalar
Gelir mi dumanı bekleyen ocağımıza
Döner mi sizce yeniden mazi..


2001/İstanbul