Bir Haziran Ağrısı

düşlerim
göz kırpıyor yıldızların pençesinde
başımda bir haziran ağrısı
gözlerim körfeze bırakıyor kendini
sustuklarım
bir kaç damla söz t/akıntısı
vurur belki ayaklarına...

kimseler görmüyor bak
duymuyor uzaklar...

gel gidelim ey gönlüm desem
gelir mi bu şehir benimle
körfezin fısıltısı dövüyor sahili
saksıda ellerini özleyen fesleğen kokusu
takvimde yolunu şaşırmış bir sonbahar
vakit tamam...

hakkını helal et ey ışıklı şehir
hakkını helal et can dostum
yüce dağlar
çok şey getirmiştim yanımda oysa
en çok da umut
giderken benim kadar yalnız valizim
cebimde söyleyemediklerim
dilimde şaşkın cümleler

ben miyim bu giden
ben miyim bu vedalarla kavga eden
elimde yarım kalmış öksüz bir aşk öyküsü
içimde devrilmiş koca bir ağaç
gidiyorum işte bir kez daha
üzgün ve yorgun

her gidiş bir vazgeçiş
her ümit yaralarımı kanırtan kör bıçak
düş yakamdan hayat
şimdi boynu vurulmazsa düşlerin
bir adım dahi atamam...

hoşçakal gece
hoşçakal yokoluşlarım
çoğalışlarım
tükenişlerim
dinginliklerim

hoşçakal sevgili izmir
seni hep seveceğim...

say ki
hiç tanımadın beni
ve hiç tanımadım seni
sen bana bir gülüş bıraktın gün doğarken
ben sana ıssız bir gecenin hiç bir şeyliğini

//insan bir gün korkmaz olur yalnızlıktan
öyle ki
kendisi söndürür yıldızları
üşür gece
susa kalır benliğim...//