Bir Hüsran Gölgesi
ve aldandık.
yalancıydı camekanları kaldırımların
kimseler anlatmadı acı öykülerini bu zamansız baharın
uykularımız derin ruyalarımız uzundu
çıplak sabahları öteledik inadına yumarken gözlerimizi
ışıklı caddelerinde unuturken kör ve karanlık sokaklarını bu şehrin
biz yalanı sevdik duvar misali arkasında saklandığımız
içimizde kendimizden göç verdik
uzak diyarlar oldu gerçeğe bakarken gözlerimiz
biz gülmeği sevdik bir hüsran gölgesinde
zaman bir masum çocuktu
bizse ipine tutunmuş nazlı uçurtmaydık
ruzgarları çaldık
maviye bultlar sıvadık toz penbe
biz aynalara küstük bizi bize şikayet eden
işte geldik kireci dökülmüş odalarda
düşler gömüyoruz
çalınırken deli ve asi gönül kapımız
biz yarını unuttuk takvimler yaprak dökerken
ah ağlanmış hikayeler yağıyor viran yerimize
birer zemheri kışlar gibiyiz
umut penceresinde güneşi beklerken
Gecenin güne yüzünü çevirdiği anlarda hep bir umut belirir tan agırıken umudun hiç tükenmesin üstadım ...👍👍👍 incileri hak etmiş bir şiir...👑👑👑
..af üstad geçikmişim bilindik yumuşacık uslubun damıttığı güzel şiire 'hüsran gölgesi'nde yine naifçe söylüyordu hüznü 'umut penceresinde beklerken güneşi' teşekkürler tebrikler...
çok güzeldi üstat kutlarım
Umut penceresinde güneşi beklemek... Güzell
👍👍👍
Selamla...
işte geldik kireci dökülmüş odalarda düşler gömüyoruz çalınırken deli ve asi gönül kapımız biz yarını unuttuk takvimler yaprak dökerken👍
Yarın meçhul aydınlık mı karanlık mı, umut etmeli sadece iyi şeyler olması için güzeldi Hüseyin kutlarım...