Bir Kabuk Ekmekten Sonra Gelirmiş Aşk
Güneşin alnında biriktirdiği iki damlaya,
Ne çok esir olmuş,
Oldurulmuş,
Bir çocuk haykırıyordu.
Başının üstünde ekmek teknesi,
Zikzakları iki kuruşaydı,
Bir kabuk ekmek parasınaydı,
Sömürülmesi.
İsyanları mı,
Çoktan ölmüşlerdi.
Durgundu yüreği.
Yan yan bakması sevgililere,
Umutsuzcaydı, özlemdi.
Biliyordu sanki aşk tek kişilikti,
Oda bir kabuk ekmekten sonra gelirdi.
14.07.2012.İst.
Hayat kavgasının kısa özeti, budur işte, güzeldi tebrikler Yaşar bey...👍
Sosyal kanamalı bir yaraya parmak basan duyarlı yüreğiniz sesi vurgun etkisi yaptı resmen.
Şairlik misyonunun, topluma bakan yüzü kadar soylu, ışık yüklü hangi yüz vardır.Anlamlı mesajıyla verilen emeğe, Kalbi saygı, teşekkür, ve tebriklerimle .
👍hayatın içinden cımbızlanan şiirlere de hastayım valla.. güzeldi, hüzündü...selam ile ..özlemişim sizleri👍
😙😙😙Ve bir kabuk ekmek sonrasıydı yalnızlığı😙😙👍