Bir Kadın Tanıdı Adam

Bir kadın tanıdı adam,
Çok eskilerde bir günde...
Güzeldi, tutkuluydu, cıvıl cıvıldı...

Sordu kadına, yıllar sonra,
Bir Boğaz manzarasının rastlantısında...
Yağmurun toprakla öpüştüğü,
Portakal çiçeklerinin havayla koklaştığı,
Gözlerin birleşip, ellerin titreştiği,
Beyinde ihanetlerin yerleştiği
'O ağacın altını şimdi anıyor musun?'

Bir kadın tanıdı yine adam,
Eskilerde bir günde...
Gençti, seviyordu, kıpır kıpırdı.

Düşündü kadını yıllar sonra,
Deniz kokulu bir kentin kordon manzarasında...
Dört beyaz duvar arasında,
Kara gecenin aklanmış büyüsünde,
Sağır eden sessizlikte, onun güzel sesinde
İşitti nağmeleri dalgaların köpüklerinde...
'Kararlıyım bu gece, senin olmaya geldim'

Bir kadın tanıdı yeniden adam,
Zamanlardan bir günde...
Yeşil bakışlıydı, kraliçeydi, hüzün hüzündü...

Yaşadı kadını yıllar sonra,
Sınırların ötesinde, transın en koyu anında...
Pamuk bulutlar yumuşaklığında,
Sadakatin vakarlı huzurunda,
Ölüm şerbetinin soluksuzluğunda,
Sevda masallarının sur borusundan akan sesinde;
'Ölürsem yazıktır sana kanmadan'
'Kolların boynumda halkalanmadan'...

Bir kadın tanıdı adam,
Eskilerde, zamanda, yarınlarda...
Sarıldı, ağladı, güldü, sevgi sevgiydi...

Yaşıyordu kadını yıllar sonra,
Gökyüzü sonsuzluğunda, maviler resitalinde...
Kara gecelerdeki yakamoz tadında,
Öfkeli yanakların allık renginde,
Umut denizinin dalga sesinde,
Şiirlerin mısralarında, şarkıların sözlerinde;
'Ağlama gidenlerin ardından
O giderse ben varım...'

Bir kadın tanıdı adam,
Dillerde, şiirlerde, renklerde...
Kokladı, soludu, yutkundu, hasret hasretti...

Mutluydu kadınla yıllar sonra,
Yüreğinin aşka aç kaldığı bir anda...
Sevgi damlalarının sarhoşluğunda,
Şimşekler sonrası gökkuşağında,
Sarı yapraklar arasında, tomurcuklarda,
Bir melodi duyuldu uzaklarda...
'Eskiden korkardım yalnızlıktan
Korkmam artık sen varsın.'