Bir Kadın Vardı

Bir kadın vardı diyorum; kadınlar yaratılmadan evvel...
Sonları elleri vardı bulutlarla bir...
Susasam, yağmurlar tünerdi kurak gözlerinden
Dokunsam; dokunmak şekil değiştirir...

Bir kadın vardı diyorum; varlığı bir şüpheyken tüm kadınların...
Öylesine masum, öylesine berrak ve güzeldi ki yüzü
Düşlemek; günahın helal payıydı...

Ve tanrı;
rüzgârlar yaratmıştı
Şiirler yazmak için her bir teline saçlarının...

Güneş teninde ölürdü her akşam,
Ay'ı boyardı katranında kaşlarının...
Yalan bir süs gibi dururdu ses telinde;
Ve aşırdığı kirpikleri vardı zindan demirlerinden...
Gamzesi vatan toprağı, dudakları yangının ihtilaliydi...
Bir sönük türküydü elleri, izlemek bir uzun bahardı
Yalnızlık sinerdi narinliğine...


Bir kadın vardı diyorum; bir kadın...

Gülüşleri ruhumun mezar taşı
Ve her mutluluk
Bir Fatiha'ydı...