Bir K/adın Vardı Geride

.


// ve adamın ardından bakakaldı kadın... //


İşte...
Kapıyı çekip çıkıyorsun
Yığılıp kalıyorum koltuğa !!!

Bu gün o günmüş meğer
Bu ben, ardından bakacak olan ben
Nede zormuş bu gün ben olmak
Sen benden, ben yaşamaktan v/az/geçerken
Nede zormuş
Gözyaşıyla gürül gürül ardından b/akmak

Herkes susmuş;

Banyoda kan damlayan musluk
Masada kuzeye aşık pusula
Duvarda, günde iki defa canını zor kurtaran
Akrepten kaçan yelkovan
Nutku tutulmuş, donup kalmış fotoğraflar
Her sabah gözlerine baktığın ayna, param parça...

Görünüşe göre, ölü gibi görünen bu ev;
Benden fazla hayat buluyormuş varlığında



Keşke, gözlerimi kapayıp açsam
Sen uyuşuk arabanı tatile sürüklerken
Elimde yelpaze
Yan koltukta uyuya kalmış olsam
Bir kabustu diye anlatsam sana her şeyi

Ama olmayacak
Yerli yerinde duracak yokluğun
Askılıkta iş kıyafetin, yorgun
Havluda ter(n) kokun
Dilimde 'erkeğim' sözcüğü zonklayacak!

Git gide daha da çekilmez olacak hayat
Bu sessizlik
Bu yürek
Bu ev
Gidişinden beni suçlu bulacak

Radyo susacak
Akrep yelkovanı öldürecek
Ayna yüzüme bakmayacak

Ankara usulü yalnızlıklar pişecek mutfakta
İş elbisen işe gitmeyi bıraktığında
'Niye böyle olduk ?' diye soracağım
Fotoğrafların üç maymunu oynayacak

Ama olur ya!
Belki de ayakların gitmeye varmayacak
Tekrardan sarılmak isteyeceksin aşka

Dönüp kapıyı usulca aralayacaksın
Yerde bilekleri kesilmiş bir çaresizlik yatacak



Hakan Karali & Hale Karagöz