Bir Kadının Analitik İncelemesi

Yüzleri soluk, yürekleri hançerli kadınlar;
Eliniz belinizde, bel kemiğinizde ağrı,
Düşleriniz çamaşır ipinde mandallı...
Çok şey geçiyor biliyorum aklınızdan,
Her şey dilinizin ucunda ama söyleyemiyorsunuz!
Alacakaranlık çökmüş sevdalarınıza,
Gözyaşınız asılmış yanaklarınıza,
Buradayız, yaşıyoruz diyemiyorsunuz...

Eli sopalılar dikilmiş karşınıza;
Sesiniz sıkıştırılmış kapı menteşelerine,
Derinden bir of çekiyor,hayıflanıyorsunuz
Lakin biz de varız,
Biz de insanız diye haykıramıyorsunuz!..

Uzak iklimlere emanet ettiğiniz özgürlükleriniz
Ve sevgilileriniz geliyor aklınıza,
Cevabını bulamadığınız
Ve çürümüş teknelere taktığınız sözcükleriniz
Ve yaşanmadan kaybolup giden narin duygularınız...
Ama susuyorsunuz,
Kırık-dökük kelimeler dilinizde ya sabır çekiyorsunuz...

Kiminiz uykunuzda,
Kiminiz uyanıkken hakkınızı arıyorsunuz;
Hak, hukuk, gerçek var mı ki ortada,
Arkasından koşuyorsunuz?
Sizsiniz, yaşadıklarınızdır gerçek;
Konuşamayan diliniz,duymayan kulağınız
Bir de görmeyen gözünüzdür gerçek...

Sahi, nerede unutulmuş olabilir acaba gerçek?
Hak, adalet, insanlık, dürüstlük nerede?
Var mı bileniniz?..

Düşünün ki;
Cümleler bile yazıldığı kağıdı beğenmeyip
Konvoylar halinde geri dönüyorsa kelimeler
Orada umut, orada insanca yaşam olabilir mi
Orada eşitlikten söz edilebilir mi?

26.07.2010/ANKARA