Bir Kahır Mektubunda

Ay üşürdü gecenin bir yarısı
Ben seni düşündükçe yıldızlar ağlardı
Sanki dünya yasa boyanırdı
Hasretin gözlerimi gelip bağlardı

Şehrimden şehrine kuşlar uçururdum
Kanatlarına sevda mektupları takıp

Gönlümün ütopyasında fırtınalar kopardı
Gezerken hasret limanlarında yüreğim üşürdü
Kum gibi ezip geçtiğin yerden
Yosunlu taşlara anlatırdım seni

Bende hep özgürdün
Uzun boylu yakışıklı ve gürdün
Kara gözlerinde demlerken aşkımı
Bir kahır mektubunda yaktım resmini

Şimdi ayaklarıma dolansan bile
Tadı yok eski sevmelerin
Uç uçabildiğin kadar
Ben sana değil yokluğuna aşığım
Ben gönlümle elbette barışığım
Yıktın hayallerimi
Bıraktım ellerini
Hangi gemide olduğun önemli değil
Şimdi sessiz çığlıklarını duyar gibiyim.
Buda benden sana unutamayacağın son şiir olsun
Şair değilim
Şiar ettiğin ömrümün
Son kadehimdeki son damlasısın
Eyvallah
Gönül kiracını üzdün ama
Sende bir kiracısın unutma
Hayatın çakmağıyla gökyüzünü yaktım
Bir avuç hasret bıraktım avucuna
Şimdi küllerimin koş peşinde
Ey suskun çağların
Melankolik sevdası...
Sen, sen değilsin
Varlığın han değil
Olmasan da olur inan
Oh be gün mutluluk
Gün huzur
Gün tufan değil
Sana verdiğim
Bir an değil
Bir gün değil
Bir yıl değil
Bu sadece bir sevda değil
Budala
Aradığın aşkın ta kendisiydim ben
...

Aşk

AŞK

Yalnızdır aşk
Bağımsız ve özgür
Sessizdir aşk
Ne güle dokunur ne de yaprağa
Adı kara sevda olur
An gelir çölden çöle atar
An gelir bir kervana katar
An gelir bir çağa ışık tutar
Sınırsızdır aşk
Ve görünmez aşk
Her yerde ve her şeyde
Gizlidir aşk
Tutulmaz aşk
Unutulmaz aşk
Atılmaz satılmaz aşk
Suya katılmaz aşk