Bir Kardelen Beklerim

Ben işte ben
Her kavganın yenik yüzü
Hatta tuz gibi dağılan
Çok farklı değil bilindiğinden
En iyi bildiği yerde kaybolan
Her defasında yeniden
Yapmaya çalışan gönlünüzü

Sert olsa da görünümü
Derin bir sızı yufka yüreğinde
Bir paslı çivi gibi durur
Hem aşkı yaşatır içinde
Hem ölümü
Bir gözü yaşlı mazlum görse
Kanına dokunur

Belki düzelir Dünya
Adaletsizlik son bulur
Belki bir şiir sonrası
Yağmur diner gözlerinden
Ve bütün yaşanmışlıklar
Hıçkırığı kahkahası
Bir şey kalmaz unutulur

Böyleyim ben
Hep bir telaş içinde
Koşturur koşturur koştururum
Silahlar çekilip bıçaklar bilenirken
Ve pek iç açıcı değilken durum
Bir kardelen beklerim inatla açan
Bu anlamsız savaş içinde