Bir Kendim Bir Ben Gidiyorum

Bana artık müsaade!
Gidiyorum...
Sensiz ve sessiz bu talan şehirden .
Kokuşmuşta kurtlanmış etrafı irin toplamış acılarımı,
Son kez gözlerimde damla damla kanatıp gidiyorum

Sevdiğimin gözlerinin önünden gidiyorum,
Benimde bilmediğim kör uçurumlara
Meçhul bir boşluğa.
Gidiyorum...

Yüreğime düşen umut kırıntılarını hayata küstürüp,
Rotası şaşkın gemilerin acılar okyanusuna açılıyorum,
Kırgın kimsesiz dalgalarına doğru
Yüreğimi rüzgarına bırakarak..
Gidiyorum..

İşte ;
Bu yüzden gidiyorum ..
Yüreğimde büyüttüğüm ve ;
Ölümün son kıyısında karşılaştığım ,
Dehliz denizim ,
Umutlarım kırıldı artık avuçlarında ,
Sal bari onlar gitsin mavi düşlerine...

İçimdeki bembeyaz sevdama ,
Denizlerin hırçın sularında ölmek çok yakışırdı
İşte bu yüzden bembeyaz bir ölüm

Hak etmediklerini gerçeğin yüzü suyu hürmetine aynasında yaşayan, Hak ettiklerini sadece mavi düşlerinde soluyan meçhul bir adam olarak sonsuzluğa gömülüyorum
Ve ölümün koynuna son defa sarılırken bile.
Nefesinden bir medet ummadan !

Gidiyorum,
Dönüşü olmayan bir yola...
Son kez senli anıları yad edip,
Kanadı kırık çırpınan hayatımı ,
Soğuk taşlara son kez kapatıyorum

Ve
Ve ben
Gidiyorum



-------------------------

Yine hüznüm kapıda,
Misafir oldu,
Alıştı nede olsa
O da
O da artık bana....

Bir aldanış çoğu kez gidendir kaybeden deriz peki ya kalan.?
Giden kaybettiyse kalan ne kazandı.?
------------------------------------------------------