Bir Kitaba Şiir

Bir kitap keşfettim tesadüfi bir günün bitiminde
Keşfedilmemişliğe duruyordu
Tozu alınmış
Hatırı hiç sorulmamış bir masanın üstünde
Geleni geçeni izliyordu öylece

Umut insana dairdir
Kitap hiç umut büyütmemişti dokunulmamış yüzüne düşen çizgilerde
İnsana dairdir hasret
Dokunulmayı özlememişti teninin kimi soğuk kimi yangın teninde

Oysa dünyalar gülümsüyordu içinde
Düşler
Düşleri yazan şiirler
Şiirleri besleyen ömürler
Manzaralar geziniyordu kağıttan gövdesinde
Çok eskiydiler ve çok sevilmişlerdi bir zamanlar
Çocuklar sesleniyordu namelerle
Arkadaşım merhaba diye
Ne güzeldi merhabalar özünde

Sordum sahipsizlğine
Okundunuz mu diye
Yok,hayır dedi aceleyle

Şaşmamalıydm belki de
Üzülmemeliydim
Bir kitap işte!

Ama niye
Yoruldum kitabın geçmişsizliğinden
Kapandı ellerim kitabın yüzüne
Sende mi dedim
Sende mi yabancısın soluklandığın şehre
Yabancı mısın sende
Her gün gördüğün yüzlere
Her gün duyup tınısını ezberlediğin seslere

Hadi dedim ben neyse de
Altı üstü etten kemikten insanım işte
Varım bu gün
Yarın yokum belki de
Ama
Yazık olmuş caanım kitaba
Onu yaratan yüreğe
Onu yazan ellere

Bir dokunuş çok şeyi değiştirebilirdi
Aslında
Kimbilir
Belki de
....