Bir Küçük Kelebek

Kül küle toz toza karışır
İçimde bir damla aşka yanaşır
Zaman ümitsiz
Akıl üryan
Uzandığım el, ateş olur beni yakar


Oysa
Daha kanatları çıkmamış kelebektir o
Kâğıda tek harf dökmemiş şiir
Adı yok
Rengi yok


Alnımı dayadığım soğuk duvarlar kör
Betonları kederi emzirir
Karanlık sesimi çatlatır
Tırnaklarım ayrılığa uzar
Gölgesi önümden usulca geçer
Gülümser ..
Sadece izi kalır


Tanrı'ya diz çöker yalnızlığım
Kalabalıklardır günahkâr
Geceler birer azılı suçlu
En çokta aşk!


Işığa dokunduğu mu sandığım anlar,
Yüzümde bir hayat yıkılır
Bilemem..
Göğsümde ağaçlar sökülür
Bir kuş havalanır dilimden
Toprak kokar bedenim


Yokluğun, adı yok
Rengi, sesi...


Var olmaya gücü yok
Yürek yırtsa da çığlığı
Resmi yok...


Şimdi,
Gözlerim susar
Kirpiklerim bir kenara çekilir
Sözlerim yutkunur
Kozasından çıkamaz kelebek
İki ruh bir bedende su olur
Yeryüzünde kaybolur
Kül küle toz toza karışır


31.01.2014
09:30