Bir Küçük Mutluluk

Bir küçük mutluluk
Öğretmen misali bir bir öğretiyorum umutlarımı talebe yüreğime
Sonrada hayatın bir yerinden yakalamışçasına alkış tutuyor ellerim
Yılgınlığımı örselercesine sürükleniyorum yazgımın ardından
Sonrada yılgınlığıma inat, ayna tutuyor mabetlerime ellerim

Adımlayamadığım hayatın karşısında kalkan oluyor yüreğim
Sonrada yorgun düşüyor avuçlarıma
Havası sevgim, suyu sadakatim oluyor yüreğimin
İşte o zaman
İşte o zaman gülümseyebiliyorum bana göz kırpan hayatın karşısında

Bir buse gibi bırakıyor hayat avuçlarıma bir küçük mutluluk
O an bir kum saatine hapsediyorum
Damla damla, tane tane yaşamak adına
İşte o zaman
İşte o zaman anlıyorum ki asıl mutluluk sevmekmiş.
Meğer hayat yumağını sevgiyle sarabilmek erdemlikmiş.

Sevgi sadakat mi?
Sevgi beklemek mi?
Sevgi merhamet mi?
Belki de sevgi sevdiğini söyleyebilmek