Bir Kurşun Aşkına

yıldızların ışığı altında,
soğuk bir rüzgar ensemde
gecenin bir vakti yürüyorum.
geçtiğim yollar sanki pamuk tarlası.

at arabaları sanki süzülüyor sessiz sessiz,
gece kuşları bile yoruldu kanat çırpmaktan,
biz mi gidiyoruz gidilecek yer mi bize yaklaşıyor?
bu aşk bir kırbaç gibi vuruyor aklımıza.

ölmek için ne bu çaba,
her birimizde mektup uzaklara.
bizler fikir taşıyoruz kurşun geçirmez,
öğle zamanlar ki geri dönülmez.

yıllar sonra akacak gözyaşları
yaşadılar,savaştılar,kazandılar diyecekler.
korkarım unutacaklar anlamayacaklar,
bizdeki bu aşkı görmeyecekler.

dinle bu toprağın sesini,
geçmişte yaşayanların izlerini.
binlerce çığlık anlatır sana,
babanın nasıl koştuğunu aşka
babasının nasıl koştuğunu vatanına.