Bir Kuru Ot

Bir dağ yamacına kurulmuş evler
Gece olduğunda açan sarı beyaz çiçekler gibi
Demet demet
Bir arı olsam
Her evin kokusuna uçan
Saklıdır içlerinde her duygudan tatlar
Ve dağılır açık pencerelerinden
Tüm dünyaya yayılır

Bir oyun hamuruyuz hayatın ellerinde
Bir gün çiçek yapıyor kokusu olmayan
Bir gün insan
Kalbi atmayan

Gece olduğunda
Yeryüzüne inmiş yıldızlardır evlerin ışıkları
Üzerine yağmur yağan
Hepsinin hikayesi kendine
Bir kuru ot uzaktan izler
Gökyüzü bilir
Dipdibe kurulmuş evleri

Bir kuru ot gibiyim ben de böyle
Yaşadığım kendime
Yaşamadığım ele öyle

Bir yapbozuz zamanın ellerinde
Parçalarımız ayrılıyor
Günlerce eksik yaşatıyor bizi
Ve eskitiyor günden güne

Şimşeğin sesi gelince uzaktan
Göğümde kararır ışıklar
Hatırlarım bir yalana düştüğümü
Evlerin de ötesinde bir yer vardı
Yeryüzünden uzakta

Boğazımızda düğümlenen kim bilir neyin elleri
Bir gökyüzü vardı
Kuşlar
Uçurtmalar uçardı
Gün yüzünü kapadı
Bizi elin ellerine bıraktı