Bir Kuş Uçuyormuş Umuda

.
I (Her gece)

Artık
Yalnız uyuduğumu sanma
Yatağın hangi yanına uzansam
Yokluğun var öbür yanda

Yani
Hala seviyorum seni, ama
Bir isyan havası işgal ediyorsa dilimi
Gidişine bitişim sahne alıyor da gözlerimde
Öfke kusuyorsam satırlara, şaşma !

Kâbuslardan terleyerek uyandığım
"Bir şans daha" diyerek kapına dayandığım
Geri çevirdiğin gün geliyor aklıma:

(O gece)

Bir otobüs durağında
Beklentisi kalmamış yolcuların
En uzağa gidecek olanıyım
Senden gidiyorum !

Bavul dolusu anılarla
'Biz' dediğimden uzaklara giderken
Yarınların umut dolu oluşu
Ya da yarınlarımızın yok oluşu
Umurumda mı?

Varsın kopsun şimdi kıyamet
Yere batsın ayın yakamozu
Yere batsın yıldızlar
Neye yarar ki güneşin yeniden doğuşu
Sen bana el sallarken, neye yarar

O kadar meydan okumuşuz geceye
O kadar yüz yüze uyanmışız
Sen ne kadar ben olmuşsun
Ben o kadar sevmişim seni, neye yarar

Yalnızlığın dipsiz kuyularından
Şu çekilmez hayatımı, çekip çıkartan
Yürekli bakışların olmayacaksa artık
Bir kuş uçuyormuş ya umuda, neye yarar?

Sensiz kimseciklerin yaşamadığı
Salgın hastalıklara teslim
Keşfedilmemiş bir kıta olacak ruhum
İçimde kıtlığın var...

III (Bu gece)

Artık anlıyor musun?
Dinledikçe seni hatırlatan
Paçası kınalı türküler de
Odamın üstüme yıkılan duvarlarında
Her yerde yokluğun var...

Şimdi dışarı çıkarım
Piyango bileti satan emeklinin
Eskiden kitap satan tatlıcının
Bir arabanın üzerine su sıçrattığı kadının
Önünden geçer
Seni hatırlatan bu sokaklarda dolaşırım

Sağanak bir yağmur başlar
"İşte şimdi kimse anlamaz" der
Ağlarım...