Bir Mahkumum

Ben doğmadan kalemi kırılmış
İnfaza hazır firari kaçak
Bir mahkumum ben
Doğduğum günden beri
Bir mahkumum ben
Kaderim alın yazım bu
Ben doğarken
El ayak çektim kendimden
Kaldım yapayalnız bir ben

Bir mahkumun gerekliyken
Kaçabilmek
Ve sırra kadem basmak
Yorgun düştü bedenim
Feleğin çemberinde
Dönüp dönüp dolanmaktan
Aynı yerde olmaktan
Neden yorgun düştü bedenim
Neden Allah'ım neden
Anladım anladım ki
Kendine eşit olmaktan

Ruhum sa inatla ısrarla
Durmaksızın içimde
Bedenim de kendini arar
Ulaşılmadık yerlerde uzaklarda
Arar durur kendini
Allah yar ve yardımcım olsun
Ruhum ruhum sa kendini
Bedenimde içimde asla
Ve asla bulmasın kendini içimde

Mahkum olmak
Ölmeden mezara girmek gibi
Kafeste yaşamak gibidir
Demir parmaklıkların arkasında
Ölümü beklemek gibi
Mahkum olmak böyle bir şey
Ben olmaksa hiç olmamak
Kaçarak yaşayacağım ömrümce
İyi ya da kötü
Bir mahkumum çünkü ben

Bir mahkumun yüreğinde
Sayısız insan yaşar içimde
Hissetsem de düşünsem de
Bilemem ben
Kim düşünür beni içinde
Kim hissetirir kendini içimde
Bilemem ben
Ben doğarken kalemi kırılmış
Firari kaçak bir mahkumum ben

Fikirler düşünceler
Aynı olsa da ya da hisler
Yalnızca başrol de ben
Beyaz perdede oynayan
Bir sahneyim
Firari kaçak bir mahkumum ben

Ruhsa birden fazla var
Bedenimde içimde
Bense benden daha fazlası
Var içimde bedenimde
Herkes kayıtsız oysa
Onlar konuşurken içimde
Başrol oynadığım
Bu sahnede
Susturuyorum ben onları
Kendim kendimle konuşurken