Bir Mahkum'un Düşleri II

Tutunası dalları olmalıydı sevgilinin,
her rüzgarda biraz daha sarılacağın...
koşulsuz sana tabi düş bahçeleri sunmalıydı,
geceden sabaha, sevmekten yorulacağın...
kadın gibi kadın olmalıydı,
senin anlayacağın...

elinde filenle merdivenleri çıkarken,
kapında birisi olmalıydı seni bekleyen
şükür rabbime, bugünde gördüm ya seni derken...
ah! bey, niye haber vermedin? demeliydi,
taşıdığın sevgi yükünü elinden alırken...


geniş odalarda koşuşturan torunlar olmalıydı,
birlikte kucak açıp, koklanacak...
kiprik uçlarımızda mutluluklar toplanmalıydı,
birbirimizden saklanacak...


biliyorum ki; bu arzular hep ketum,
ve hep ketum kalacak...
ve yine biliyorum ki, herşey boş ve her şey yalan,
son baharın son güneşi vurmuş pencereme
ömürden arta kalan...

işin aslı şuydu belki,
meleyani bir hayaldi bütün bu anlatılan...
ömrünün son deminde bir bardak çayı yudumlarken,
yanında biri olsun istiyor insan,
yanında biri olsun istiyor insan...


yaralı kurt'tan...