Bir Ölüm Ver Tanrım

Hislerim sevgimi ruhsuz biçmeden
Bir ölüm ver tanrım zorundan olsun
İsyanım dağları yıkıp geçmeden
Bir ölüm ver tanrım zorundan olsun

Süründür aşk ile aşkı vermeden
Salındır derya da damla görmeden
Kırlarım gönlüme çiçek sermeden
Bir ölüm ver tanrım zorundan olsun

Nefsime desinler kapım da itim
Doydukça güzele sallansın ipim
Bitmesin kışlarım savrulsun tipim
Bir ölüm ver tanrım zorundan olsun

Rüyayla uyutup açtırma gözüm
Yazdırma kaleme inlesin sözüm
Öyle bir dert ver ki olmasın çözüm
Bir ölüm ver tanrım zorundan olsun

Yarseverim suya değmesin kirim
Çürüsün içim de nefretle kinim
Bilmesin kimseler neciyim kimim
Bir ölüm ver tanrım zorundan olsun

02/05/2012
MALATYA