Bir Rüzgar Olup Yol Almak İsterdim Açık Denizine

Kuru bir esintiyle sararıp dökülen yapraklar
Arkasından açık denizlere yalvaran bir rüzgar
Seheryeliyle sürüklenen toz bulutu aşkımız
Karanlık dipsiz kuyulara mabet oldu sevdamız

Bir köprüydü zaten, kıyılara uzanan baharımız
Bazen yazı bazende kışı görürdü sabahlarımız
Ay ışığı ile birleşen ve rengini ilk defa dünyaya sunan bir ışık
Tek kelimeyle bu deli gönül sana aşık

Seninle geçen her bir lahza
Açık denizindeki ufkuna
Bölünemeyecek kadar
Yalnız seni gösteriyordu pusula

Bir rüzgar olup hiç düşünmeden
Senin tenine uyuşmak isterdim
Bazen seni üşütüp bana sarılmanı
Bazende seni bunaltıp benden uzaklaşmanı...