Bir Sabah Uyandıklarında....

bir sabah uyandıklarında
mermiler yağıyordu
masum çoçukların
kalem tutan ellerine
seni zikreden dillerine
ve biz mışıl mışıl uyuyorduk o sabah
mermiler yağarken gencecik bedenlere
gözyaşlarımız bile düşmüyordu yüreklerine
ve o sabah anlıyorlardı ki
yok oluyordu filistin gözlerinin önünde
ve biz hala yazdan kalma hayallerimizi satıyorduk
diplomasi sefilliğinde
oysa insanlık ibret bile almıyordu
gözyaşları düşerken kanlı bedenlerine
bir sabah uyandıklarında
mermiler yağıyordu
masum çoçukların
dua eden ellerine
yardım istemeye utanan sözlerine
ve biz mırıldanıyorduk üç beş kelimeyle
yardım edeceğiz diye
oysa zulmu alkışlıyorduk bilmeden ellerimizle
ve bir sabah ağıtlar yükseliyordu
yüreklerimizden dinmeyecek şekilde
elleri ve ayakları olmayan bedenlere sarılan
analara bakıyorduk ekranlardan sessizce
ve hala anlamıyorduk
dualarımızı bekliyorlardı bizden her gece