Bir Sensizlik Kalır Geriye Bir de Özlem

Bir sevda ki talan etti ömrümü
Yazılmışlara inat, bin hayal örtüldü üzerime
Her hayal yeni bir acıya gebe biliyorum
Namustan yoksuncasına bir annelik yapıyor sanki o da
Ve her defasında ölü doğuyor bu ne idüğü belirsiz peydah
Katlanarak hissettiriyor varlığını gün be gün artıyor
Sonra akınlarla hücum ediyor,her hatıra zerresine...

Hayal kırıklığını, küçüklüğümün korku dolabında saklamıştım
Meğer hayat kırıklığım fi tarihinden hediyeymiş
Bir de gülüşüm vardı eskiden, ana yadigarı
Gülüşüne bakarken o da suçlu hissetmiş kendini.
Seven insan mutlu olamazmış,kehanet sanki
Kader bu ya, hep mutlu insanlar seviyor
Yazılmışlara inat,bin hayale mumla dert arıyor...

Hiç gelmezsen, hep özleyemem ya!
Sen de benim gözümde el'leşirsin artık
Bu da benim yeteneğim işte
Sen ortada yokken de severim seni
Tıpkı olmayışlarında terk ettiğim gibi,
Haberin olmadan, sessiz ve küstahça...

Sadece bir kez gelsen şu anda
Ve görsen gizli bir pencereden sensizliğimi
İnan!
Gelişin de son olur gidişin de
Bugüne kadar çok yalnız kalmıştım ama
İlk sensizliğimdi bu benim, çok görme
Sevilmek için maharet yeterliymiş, sen gibi
Oysa sevmek, başka bir kabiliyet, tıpkı ben gibi...