Bir Sevda Şarkısını Yalnız Söylemek

Tarifsiz bir korkuya kapılırsın
Birden buz keser her yanın
Masmavi bir ayaz dokunur elleriyle yüzüne
Dokunur eskiden gelen ne varsa
Dokunur bütün öfkesiyle yüreğine

Bahar bile ısıtmaz artık
İçindeki çayırları
Gülerek koşturan çocuklar yoktur artık
Pazar sabahlarında

Umutsuz türküler
Kolkola girip
Geçerler kulaklarından
Çaresizliğini anlatarak

Çiçeksiz bir yaza hazırdır artık gözlerin
Yağmursuz bir bahar ertesi
Bembeyaz bir kış gelir

Uyanmak istemediğin uykulardan
Mecburiyetlerle kalkarsın
Yaşamak denilen
Bu ağır yük omuzlarında
Sessiz bir hayata başlarsın

Can çekişen öykülerin zamanıdır artık
kolların durmadan sızlar
Ayaklarındaki ağrılar artar
Yorgun akşamüstülerinde

Gitmelerin suskunluğu
Derin bir uçurumdur
Hep kıyısında dolaştığın

Yıkık dökük hayallerin
Amaçsız çırpınışlara yenilir
Kaldırımlardaki ayak izlerine
Basarak dönersin her gece
Yalnızlığının bahçesine

Yani
Bir sevda şarkısını yalnız söylemek
Ölümü kabullenmek demektir gülerek
Ve kabullenmek demektir acıyı
Bilerek ve isteyerek




Not Özgül YILDIZA itaf edlimiştir