Bir Sevda Sesi
Değişen neydi ki !
havaların rengine ayarlandı
benim sana olan sevdamın yemini
her şey değişti baharın rengi bile
şimdi uzakta bir sesle uyanıyorum
sana bakan gözün mihengine
sana yakın
sana sesimi duyurmak
gülüm demek gülden güzeline
sen uyurken
belki uyanırsın gözüne takılan
o cevherin cemaline
her şey başka göründü
göz nuru
emek
onur hiçe sayılarak
gönlüme dermansız acıyan yaralar s/açıldı
her yerde seni aradım
karanlığın kör deminde
bir ışıktı gönlüme
sen gönlümde umutsuz yollarda
rüyalara kol kanattın
yaram dermansız derde deva
şimdi seni özlemin başka yerde
koşuyorum sana durabildiğimce
rahat ve hüzünlerimin peşinde
sonrası bir masaldı seni sevdiğim
o kırmızı toprak zemininde
son sözüme bir sargı bulsamdım
parmağımın işaretine ip bağlasam
sen tanır mısın yandığım ateş içinde
kol gezdiğim bu diyarın gök gürültüsü
sevdamın zincire vurulan çam sakızı
çoban armağanı bir dünyama k/alan
kalbim yüreğim çağlarken
sensizliğin kol gezdiği yurdumun en güzel yerinde
vuruldum umudun bahçesınde
ve ok yaydan çıkar o mızrak izlerinde
yüreğimin suları kan gölüne dönse
zorun güzelliğine kanmasan da
sonsuza kadar sevdamın içinde
seni gönlümün en güzeli sayacağım
bir görsem seni alnından öpsem
gözümle öldüreceğim
seni......
her sabah
bir sevda sesiyle
uyanırım seni görmeye...