Bir Şiir Düşerdi

Bir şiir düşerdi gözlerinden gözlerime,
Yazılırdı dudaklarıma şiirin sevişirken,
Damlardı seni severken alın terim tenine,
Şarkılar seni yürekten söylerken,
Ben seni düşürmemek için ağlamazdım.
Seni düşürmemek için gözlerimden...

Bir şiir yakardı ellerimi, ateşi ellerinden,
Anka kuşu çıkıp gelirdi masallardan,
Aşkımız yeniden doğardı küllerinden,
Mitolojik bir tutkuydu sanki bizimkisi,
Zeus'un şimşekleri düşerdi göklerden,
Kulaklarımızda çınlardı çocukluğumuzun sesi...

Bir şiir yaşardı seninle birlikte nefes nefese,
Kalbinde bir sefil şair yatardı uslu çocuk gibi,
İsmini saklardım rüzgârlardan bile,
Portakal ağacına dökerdim derdimi,
Seni anlatırdım gündüz ve gece ne zaman sıkılsam,
O ağaçtan sor sen sana olan sevgimi...

Bir şiir ölürdü akşamüzeri gün batarken,
Bir şairin dudaklarından düşerdi ismin usulca,
Kıymetini yokluğunda anlarsın dercesine,
Bir şiir boynu bükük kalırdı masada,
Sen gözlerine hasret sürdüğün mısralarında,
Bir şiir bırak gelince bana,
Otlanan mezarıma...