Bir Şiirle Bekledim Seni

Sönüp dökülür
içinden yıldızlar
bir gece ısıntısı gibi
ve üşütür ötelerde
uzanan ikimizi.
Gelirdim sana
ardımda geceleri bırakarak
ve sabahlara eğilip kalırdım
titrek bir damla gibi.
Dokunurdum bir kuş
titreşimi gibi
sıcak ve ıslak gecelerini
ve ulaşırdım gözlerine
ufuksuz denizlerin ardından.

Senin öpmelerin, senin,
Temmuz mehtaplarının odudur
uykusuz gecelerimde.
Üşütürdü evvel zaman aşklarımızı ötelerde.
Ve saçlarına ve boynuna
akardı parmaklarım ince ince.
Silip götürmedi zaman
ellerimin titrediği anları görmeni
ve yanıbaşımda yemişlerimin zehir tadını
deniz kuyusu gibi içen sen.
Ve sen, çok uzun bir yüzdün
bembeyaz karanlık gecelerinde.

Yıllar ki bir şiirle bekledim seni.
Sende kalbimi biriktirdim
ve yıldızlar uçurdum
bakışlarının kıyısız açıklarına.
Bağladım Temmuzu
sıcak göğüslerine
geceye sayısız yıldızlar dolsun diye
ve bir olduk İstanbul'un

saf ve tenha sessizliğinde.

İki dudak arası
bizden ayrı,
ulaşırdım sana
çığlık gibi çoğalarak.
Öperdim seni yağmur yağmur
ilk defa sever gibi.
Yıllar ki dört mısralı
bir şiirle bekledim seni.
Mısralarımın bir yarısı sen
ve öteki yarısı ben.

Ve sen kalbimi zorlıyan
yeşil bir heyecan.
Söküp dökerdin
içimden mısraları,
gece kenarında uzanan
bir ateş çiçeği gibi.
Ve ısıtırdın...
Isıtırdın ötelerde
sevişen ikimizi.

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti

Atina – 2005

ISBN: 960-630-777-8