Bir Şiirle Gel

" İnna fetahna leke fethan mubina..."

Soğuk yemiş gün, yerler ıslak geceden
Ankara Tren Gar' ında sessiz bekleyişler
Çılgın ormanda ağaca asılı üç beş karga
Uğursuzluğu kırmak için seslerine takla attırıyor

Daldan dala atlayan bu defa, ruhları kirlenmiş insanlık
Öksürüyor maziden kalan nefret, zihinlerde kir pas
Makaraya sarılmış kocaman bir çile, rekabet!
Bir bakmışsın k/adına bağlı, erkeğin yüreğinde esaret

Ayırması bile güç, aşk mı ihtiras mı şairleri bölen gerçek?
Üşütüyor üstüne bir de mart soğuğu
Bahara sen kala boşaltıyor koridoru,
-Zihinler de arınmalı- bekletmiyor mevsim rüzgarları

Sen de bekletme sevgili!
Bir şiirle gel, anılar dolu trenden
Düşmanlığı kır belinden, dikenleri topla ellerimden!

Ellerim ki;
Ben istemesem yüreğime batıramaz bir bıçak gibi sensizliği
Üzülmez gidenler için, değmeyeceğini bilir
Şiiri sevmeyenlere, ruhunu terk edenlere...

İşte fazladan ne varsa kovuyor rüzgar
Bahar istemiyor kendisini sevdirmeyeni
Toprağa gömülüyor umut, bağrında yeni sürgünlerle
Kalkıp yeniden filizlenmeli, hayat herkese eşit mesafede

"Ve yensurakellahu nasran aziza..."

Durduğu yeri bilmeli insan
Yön verebilmeli şiire gazele

Bir şiirle gel sevgili!
Benden al, sessizce bana üfle
Alın yazımız her gece yeniden yazılsın
Rahman'ın ellerinde
Aşk deminde...