Bir Sözüm Kalmadı

Nereye gidiyor şu cüsse bilmem,
Akrep gibi teni sokar oldu ya.
Bindiği her dalı kesse de gülmem.
Yanında biteni yıkar oldu ya.


Her türlü acıyı haktan bulunca,
Kaldığı yerinde yoktan olunca,
Gün geçtikçe beti benzi solunca,
Şehide türküler yakar oldu ya.


Sabırlı olup da efkârı dağıt,
Şaşkının haline yakmalı ağıt,
Eline almıştır zarf ile kâğıt,
Mührünü basarken sakar oldu ya.


Yanlışı doğruyu anlatsa diller,
Gücü yetmeyene ne yapsın piller,
Hep aynı ağızdan seslenir iller,
Bu cahil kendini yakar oldu ya.


Ne ise âleme o da balama,
Bir sözüm kalmadı artık sılama,
Söz bilmez her çene oldu yalama,
Kurşunu beynine sıkar oldu ya.


Tutturmuş bir nağme çalıp duruyor,
Dilimde tüy bitti dalım kuruyor,
Gelecek kaygısı derin vuruyor,
Kalemler yazmaktan bıkar oldu ya.


Uyanık her yola gitmez saf ile,
Son pişmanlık fayda etmez nafile,
Ne yapsam sözlerim geçmez gafile,
Doğruya kulağı tıkar oldu ya.


Önceyi denedik olmadı derler,
Garibe mazluma kalmadı yerler,
Bu devran böyledir solmadı ferler,
Açlıktan nefesi kokar oldu ya.